Nieuw patroon; minder ergens iets van vinden...

Alcoholvrij zijn ervaar ik nog steeds als een verademing. Inmiddels ben ik 445 dagen onderweg, ik laat die teller lekker lopen. Het gaat inmiddels ook niet meer om de drank zelf en alles wat erbij komt kijken zoals de fysieke katers en je crap voelen. Als wel de gewoonte van alcohol wat mij toch echt geen goed deed. Nog steeds ben ik elke dag blij dat ik met dat patroon gebroken heb.

Het doorzien van patronen ligt in Human Design in mijn bewuste zon (gate 44) en daardoor dus ook in mijn Incarnation Cross. Gate 44 staat onder andere voor het zien van (eeuwenoude) patronen in zowel mijn eigen familie lijnen als in de maatschappij. En afscheid nemen van wat mij (en uiteindelijk anderen) niet meer verder helpt.

Deze zomer ben ik er even goed tussenuit geweest en heb ook bewust even helemaal niks gedaan. Behalve veel observeren, Projector stijl. En jawel, ik kwam achter een ander patroon wat bij mij erin gegroeid zat en waar de wereld ook mee doordrenkt is. Ik ben erachter gekomen dat dit patroon mij absoluut niet verder helpt; namelijk het ergens iets van vinden... een mening hebben. En dan over zaken of mensen waar ik niks mee te maken heb omdat het mij niet persoonlijk aangaat. En dat zijn er nogal wat.

Een mooi voorbeeld uit de afgelopen weken. Mijn familielid is ongeneeslijk ziek en gaat daar op een bepaalde manier mee om. Een manier die ik moeilijk vind om te begrijpen en ver van mij afstaat, maar het is de manier waar diegene zich prettig bij voelt. Daar vond ik dus wat van en dat raakte en frustreerde me de hele tijd. Ik begreep het niet en had daar een mening over. En toen ging ik het daar ook met anderen over hebben en mijn mening geven. Dat resulteerde bij mij in een zeer ongemakkelijk gevoel, ik wil dat dus helemaal niet. En daarnaast past dat ook totaal niet bij gracieus ouder worden; het over anderen hebben om mijn mening te ventileren over iets wat mij eigenlijk helemaal niet aangaat. En daarbij het is nul constructief. Mijn mening doet er in dit geval helemaal niet toe.

Conclusie van 'ergens iets van vinden'

Het brengt mij dus frustratie, negatieve energie en ik doe de andere persoon te kort (in dit voorbeeld ook nog eens iemand die ongeneeslijk ziek is, lekker sjiek). Oja, wat het ook doet is dat het ergens iets van vinden een soort van omgekeerde verwachting creëert. Want die persoon verandert niet, hoeft dat ook helemaal niet. Maar omdat ik mijn mening heb en er dus niet wordt voldaan aan het beeld wat ik in mijn hoofd heb komt mijn verwachting niet uit. Dus blijf ik hangen in die iets wat me alleen maar iets kost en waar niemand beter van wordt.

Ik heb dit ook in deze situatie ervaren. Hoe meer meningen des te meer onbegrip en frustratie. Ook omdat ik merk dat een mening omgezet wordt in een werkelijkheid die dus gebaseerd is op een mening van één persoon. En dan raakt de balans en de realiteit heel snel weg...

Het lijkt sommigen wel af te leiden van hun eigen gevoel, net als de slachtoffer rol waarbij je eigenlijk ook meestal de schuld buiten jezelf legt, veel raakvlak. Anyway dit is een onderwerp voor later.

Gracieus ouder worden

Dus wat heb ik besloten; ik ga het los laten... Ik wil geen mening meer hebben en ergens iets van vinden. Het doet er namelijk niet toe. Ik wil me op mezelf focussen en mijn eigen balans en rust. Raakt iets mij en kan ik er iets aan doen? Dan probeer ik dat te doen, op een manier die goed voelt voor mij. Raakt iets me maar kan ik er niets aan doen? Loslaten! Niet van mij.

En vind iemand daar dan wat van? Ok, lekker vinden...

Het allerfijnste van dit hele verhaal: Het levert mij instant rust op!! En ik laat de ander in zijn waarde. Maar vooral rust bij mezelf en geen naar gevoel meer hebben. Voor mij is dit ook een groot onderdeel van gracieus ouder worden! Ik wil energie overhouden voor andere dingen, die voor mij belangrijk zijn.

Net als dat alcoholvrij-zijn mijn nieuwe patroon is geworden, is dit mijn nieuwe patroon in wording; 'het niet overal meer wat van vinden'.